Bernardyn długowłosy! =)

Bernardyn długowłosy

Inf. ogólne:

Pochodzenie- Rasa ta swoją nazwę wzięła od klasztoru kanoników regularnych na Wielkiej Przełęczy św. Bernarda. Został on założony około 1050 r. przez św. Bernarda z Menthon. Dawne kroniki zaginęły lecz wiadomo, że mnisi wyhodowali w XVIII w. bernardyny na przewodników, aby odnajdywały i ratowały ludzi w górach. Pierwotnie bernardyn miał krótką sierść, jednak dzięki krzyżówce z nowofundlandem powstała odmiana szorstkowłosa.

Inne nazwy-pies św. Bernarda, St. Bernhardshund, St. Bernard

Budowa-psy wysokie, szerokie, o potężnym kośćcu i dużej masie. Zdarzają się przypadki bernardynów o masie nawet 100 - 130 kilogramów

Szata i umaszczenie-istnieją dwie odmiany : krótkowłosa i długowłosa. Umaszczenie jest brązowo-białe i brązowo-żółte, białe w rude łaty. Ze względu na gęste i ciepłe futro, w obszarach poniżej gór, w lato bardzo mocno traci futro.

Wysokość- 70-90 cm (psy); 65-80 cm (suki)

Masa-55-100 kg

Odmiany rasy-Bernardyn długowłosy

                       Bernardyn krótkowłosy

Odporność na warunki atmosferyczne-bardzo duża

Charakter i usposobienie:

Bernardyny są łagodnymi, wiernymi i przyjacielskimi psami. Znane ze swojej lojalności, spokoju, tolerancji w stosunku do innych zwierząt oraz dzieci. Bardzo skore do zabawy, niezależnie od wieku. Wyróżniają się wysoką inteligencją, dobrze wychowane są bardzo posłuszne. Bardzo przywiązują się do swoich właścicieli - nierzadko stają w ich obronie, gdy grozi im jakiekolwiek niebezpieczeństwo.

Użytkowość:
Hodowane do poszukiwań i ratownictwa górskiego oraz jako psy pracujące, spełniają się także jako psy stróżujące i rodzinne.

Ciekawostka:Najsławniejszym bernardynem był Barry, który ratował ludzi na przełęczy św. Bernarda. Legenda głosi, że uratował on 40 osób, a zginął przy uratowaniu 41. Pomnik tego psa znajduje się w Cimetière des Chiens, a jego ciało prezentowane jest w Muzeum Historii Naturalnej w Bernie